De tong – in de brief van Jakobus
De apostel Jakobus schrijft in zijn brief een opmerkelijk stukje over de tong.
In hoofdstuk 3 vers 2 zegt hij:
Wij struikelen allen in velerlei opzicht; wie in zijn spreken niet struikelt, is een volmaakt man, in staat zelfs zijn gehele lichaam in toom te houden.
De manier waarop een mens spreekt beïnvloedt het hele lichaam.
Iemand die zijn spreken niet onder controle weet te houden, zal ontdekken dat zijn lichaam daar op reageert.
Bijvoorbeeld iemand die tijdens een gesprek boosheid in zich voelt opkomen en dit in zijn spreken de vrije loop laat.
Hij gaat luider en luider spreken, naarmate hij zich opwindt en wordt meer en meer expressief in zijn lichaamstaal en gebaren.
Resultaat: Een moeilijk gesprek, dat uitloopt op ruzie of verwijdering tussen de gesprekspartners.
Wanneer die persoon zijn boosheid niet tot uiting brengt in zijn spreken en zijn tong onder controle houdt, is de kans groot dat het gesprek op een normale manier kan verlopen.
Helemaal geweldig is het, als hij probeert te achterhalen wat hem zo boos maakt en dat hij dit bespreekbaar zou kunnen maken.
Dan kunnen problemen worden opgelost en relaties worden versterkt.
Jacobus waarschuwt ervoor dat de tong, die slechts een klein onderdeel van ons lichaam is, grote problemen kan veroorzaken, als die niet onder controle wordt gehouden.
Zo is ook de tong een klein lid en voert toch een hoge toon. Zie, hoe weinig vuur een groot bos in brand steekt. (Jakobus 3:5)
Hij geeft de oorzaak aan waarom dat zo is:
De tong wordt een vuur, als zij in vlam gezet wordt door de hel.
Ook de tong is een vuur, zij is de wereld der ongerechtigheid; de tong neemt haar plaats in onder onze leden, als iets, dat het gehele lichaam bezoedelt en het rad der geboorte in vlam zet, terwijl zij zelf in vlam gezet wordt door de hel. (Jakobus 3:6)
De hel is de woonplaats van de satan, de duivel, de tegenstander, de kwaadspreker. In vlam gezet door ‘de tegenstander’, wordt de tong ‘de wereld der ongerechtigheid’, een wereld van daden die hun oorsprong vinden in onrechtvaardigheid.
Op die manier zet de tong aan tot verkeerd handelen. Zo wordt het hele lichaam bezoedeld.
Het ‘rad der geboorte’ in deze tekst wordt heel verschillend vertaald in de Bijbelvertalingen. Wat er uit verstaan kan worden is, dat het spreken niet alleen het lichaam kan bezoedelen, maar het hele bestaan vanaf de geboorte in vlam kan zetten.
Iemands persoonlijke geschiedenis brandt als het ware op en wordt vernietigd.
Door ondoordacht spreken, kan in één gesprek de goede naam, opgebouwd in een mensenleven, volkomen teniet gedaan worden.
Er is dus een probleem:
Van nature kan de tong niet bedwongen worden.
… de tong kan geen mens bedwingen. Zij is een onberekenbaar kwaad, vol dodelijk venijn. Met haar loven wij de Here en Vader en met haar vervloeken wij de mensen, die naar de gelijkenis Gods geschapen zijn: uit dezelfde mond komt zegening en vervloeking voort. Dit moet, mijn broeders, niet zo zijn. (Jakobus 3:8-10)
Van nature kan de tong niet bedwongen worden.
Uit dezelfde mond komt zegening en vervloeking voort.
De tong zelf kan dat niet voorkomen, omdat de tong uiteindelijk een instrument is, dat aangestuurd wordt.
Jakobus besluit dan ook: Dit moet niet zo zijn. Als het niet zo moet zijn, kan het ook anders.
Dan is er een oplossing.
Waar het om gaat:
Licht en duisternis gaan niet samen.
Doet soms een bron uit dezelfde ader zoet en bitter water opwellen? (Jakobus 3:11)
Aan de ene kant staat:
Indien gij echter bittere naijver en zelfzucht in uw hart hebt, beroemt u dan niet en liegt niet tegen de waarheid. Dat is niet de wijsheid, die van boven komt, maar zij is aards, ongeestelijk, duivels; want waar naijver en zelfzucht heerst, daar is wanorde en allerlei kwade praktijk. (Jakobus 3:14-16)
Aan de andere kant staat:
De wijsheid van boven is vooreerst rein, vervolgens vreedzaam, vriendelijk, gezeggelijk (gemakkelijk te overtuigen, gehoorzaam), vol van ontferming en goede vruchten, onpartijdig en ongeveinsd (oprecht, zonder dubbele bodem). (Jakobus 3:17)
En Jakobus besluit dan:
Gerechtigheid een vrucht is, die in vrede wordt gezaaid, terwijl men vrede sticht. (vrij vertaald naar Jakobus 3:18)
- Gerechtigheid, het doen van rechtvaardige daden, het goede bewerken, is een vrucht.
- Gerechtigheid, het goede doen is niet oorzaak, maar gevolg.
- Gerechtigheid wordt enkel gezaaid in vrede, niet in naijver of zelfzucht.
- Gerechtigheid wordt gezaaid, terwijl men vrede sticht.
Dit vraagt de juiste innerlijke gesteldheid!
Jezus zei:
Een goed mens brengt uit de goede schat van zijn hart het goede voort en
een slecht mens brengt uit de boze schat het boze voort.
Want waar het hart vol van is, daarvan spreekt de mond. (Lukas 6:45)
De manier van spreken wordt niet bepaald door de tong zelf.
De manier van spreken wordt bepaald door de gesteldheid van het hart.
God liet duizenden jaren geleden reeds weten, door middel van de profeet Ezechiël:
… een nieuw hart zal Ik u geven en een nieuwe geest in uw binnenste; het hart van steen zal Ik uit uw lichaam verwijderen en Ik zal u een hart van vlees geven. (Ezechiël 36:26)
Ik zal mijn Geest in u geven, zodat gij herleeft … luidt het woord van de HERE. (Ezechiël 37:14)
Paulus schrijft:
… de liefde van God is in onze harten uitgestort door de Heilige Geest, die ons gegeven is, (Romeinen 5:5)
Wie zijn hart opent voor Jezus, zodat de Heilige Geest de liefde van God er in uitstort, zal ontdekken dat zijn manier van spreken er in de goede zin door beïnvloed wordt.
Zie ook de studies:
Roddelen en kwaadspreken.
Discipelschap (2).
Deze studie downloaden in PDF:
De tong – in de brief van Jakobus.